การปลูกต้นกัญชา ในปัจจุบัน ประเทศไทยได้ปลดล๊อค ให้เป็นเสรีแล้ว แต่ก็ไม่ได้สนับสนุนให้ประชาชนเสพกัญชาเพื่อความบันเทิงหรือที่เรียกว่า สูบกัญชา  เพราะกัญชายังคงมีความเป็นยาเสพติดหากใช้ผิดวิธีการ  แม้ว่าปัจจุบันนั้น จะเน้นที่ว่า หากมีสาร THC มากกว่า 0.2% เท่านั้น จะถือว่าเป็นสารเสพติด (ถามหน่อย แล้วใครไปตรวจว่ามันมีเท่าไหร่ ? เวลาเอามาสูบ)  ผมเชื่อว่าการที่เปิดเสรีกัญชา แต่คนส่วนใหญ่นั้นก็ยังมองว่าการเสพกัญชาเป็นสิ่งที่ผิด แต่การเอากัญชานั้นมาเป็นส่วนผสมของการประกอบอาหาร น่าจะเป็นอะไรที่พอจะสามารถทำได้ และได้รับการยอมรับมากกว่า

ในกัญชานั้นมีสาร อยู่ 2 ตัว ที่เป็นสารเคมีหลักที่ทำให้กัญชาถูกเรียกว่า ยาเสพติดในอดีต  คือ

1. สาร THC หรือ tetrahydrocannabinol  ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย  ง่วง เคลิ้ม  กระตุ้นการอยากอาหาร
2. สาร CBD หรือ Cannabidiol ลดการอักเสบ  สงบ ผ่อนคลาย

ซึ่งแต่ละสายพันธ์ของกัญชา (Cannabis) นั้น จะมีสารทั้ง 2 ตัวนี้ ในปริมาณและสัดส่วนต่างกัน  แม้แต่ กัญชง(Hemp) ก็เช่นกัน มันเป็นเพียงสายพันธ์ย่อยของกัญชา ที่มีปริมาณสาร THC, CBD  น้อยกว่ากัญชามาก และถูกใช้ประโยชน์ในด้านอื่นมากกว่า เช่น ทำเป็นเชือกฟั่น เพราะเป็นพืชที่ให้ใยธรรมชาติที่ทนทาน  รวมถึงมีเมล็ดที่มีโปรตีนสูง  มีกรดไขมันโอเมก้า 3 ชนิดเดียวกับที่พบในปลา อีกด้วย

ในบทความนี้  จะกล่าวถึง ข้อควรระวังในการปลูกกัญชา ตามบ้านเรือน เพื่อที่จะใช้ส่วนประกอบบางอย่าง ผสมลงไปในอาหาร เพื่อจะใช้ประโยชน์จากสาร THC ไปกระตุ้นการอยากอาหาร ทำให้อาหารนั้นมีรสชาติอร่อยมากขึ้น   ซึ่งก็มักจะถูกกล่าวถึงบ่อยๆว่า  ร้านอาหารร้านนี้ใส่กัญชารึเปล่า ทำไม มันอร่อยจัง 55+   อะไรประมาณนี้

แต่ข้อมูลเกี่ยวกับกัญชาที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง ก็ คือ กัญชาเป็นพืชที่ดูดสารพิษโลหะหนักในดินมาเก็บไว้ในตัวของมัน  นั่นหมายความว่า หากดินที่เอามาปลูกต้นกัญชานั้น มีสารโลหะหนักเจือปนอยู่ จะทำให้ต้นกัญชามีส่วนผสมของโลหะหนักในส่วนต่างๆของต้นกัญชาไปด้วย

นั่นเป็นสาเหตุที่การปลูกกัญชาทางการแพทย์ ต้องได้รับการควบคุมจากหน่วยงานด้านสาธารณสุข ตั้งแต่เรื่องเมล็ดพันธ์, การทำโรงเรือน, การส่งตัวอย่างดินที่ใช้ปลูกไปตรวจหาสารโลหะหนัก เป็นต้น โดยเฉพาะเรื่องของการส่งตัวอย่างดินไปตรวจที่หน่วยงานที่สามารถรับตรวจสารประกอบในดินแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายตรงที่ว่า มีค่าใช้จ่ายสูงพอประมาณเลยทีเดียว(หากเทียบกับการที่จะปลูกไว้ใส่อาหาร)  ดังนั้น การปลูกกัญชาเพื่อผลิตเป็นยานั้น จึงมีขั้นตอนวิธีการที่มากกว่า การปลูกเพื่อ นำมาใส่ในอาหารรับประทาน

แต่เราก็ไม่อาจจะมองข้ามไปได้ !! เพราะหากไม่ใส่ใจเรื่องดินที่มีสารโลหะหนัก แล้วเรานำต้นกัญชาไปปลูกเพื่อใส่อาหาร  หากมีโลหะหนักในดิน ผู้ที่รับประทานอาหารย่อมได้รับสารโลหะหนักนั้นเข้าสู่ร่างกายไปด้วย  และถ้ามีปริมาณสูงมากๆ อาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ (ขึ้นอยู่กับประเภทสารโลหะหนัก)

การปลูกต้นกัญชาลงพื้นดิน  จึงมีความเสี่ยงในเรื่องการดูดสารโลหะหนัก เพราะเราจะไม่ทราบว่า รากของต้นกัญชา ชอนไชไปตรงไหน และดินบริเวณไหน มีสารโลหะหนัก   บางคนปลูกต้นกัญชาข้างบริเวณที่ใช้ทิ้งขยะ และใช้เผาขยะ ตามชนบทต่างๆ สารพิษต่างๆตรงนั้นก็ไม่สามารถทราบได้ว่า มีสารอะไรบ้าง เพราะบางครั้งตามชนบท ก็มีการทิ้งพวกถ่ายไฟฉายเก่าๆ แบตเตอรี่เก่าๆ  ซึ่งอันตรายมากๆ หากนำส่วนประกอบต่างๆของต้นกัญชาที่ปลูกบริเวณนั้นไปเป็นส่วนผสมของอาหารที่เรารับประทาน

ภาพการจัดการ เรื่องกัญชาทางการแพทย์ ที่ผลิตเพื่อเป็นยา

// ขอขอบคุณ  พี่ C. นามสมมุต  ที่สนับสนุนข้อมูลและภาพ  ครับ