“ขนมจีน”  หรือ  “ขนมเส้น” เป็นอาหารทำจากแป้งข้าวเหนียวเอาไปหมักและทำเป็นเส้น  ส่วนกรรมวิธีคงหาอ่านดูใน ขนมจีน wiki เอานะครับ  คำว่าขนมเส้น นิยมใช้ในภาษาของทางภาคเหนือ ซึ่งคนเหนือนิยมใช้คำนี้แทน คำว่า ขนมจีน  และขนมจีนนั้น มีหลากหลายรูปแบบ เช่น ทางจังหวัดเพชรบูรณ์ ส่วนใหญ่จะเป็นขนมจีนแบบขดเป็นม้วนๆเป็นคำๆ และมีน้ำขนมจีนประเภทต่างๆ ให้ตัก ตามใจชอบ มีผัก ถั่วงอก ถั่วฝักยาว ฯลฯ  ซึ่งขนมจีนนั้นแสดงว่า มันมีวัฒนธรรมการกินที่เป็นเอกลักษณ์ในพื้นที่นั้นๆ อีกที

ในยุค 80′-90′ เด็กๆชาวเหนือ จะคุ้นเคยกับขนมจีน ที่มักจะเรียกในฐานะ เป็นอาหารคนเมืองเหนือ ว่า “ขนมเส้น”  มักจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่เรียกว่า ขนมเส้นกัดตูด คือว่า  มันคือการเอาขนมเส้นน้ำหมู หรือ น้ำใส  มาใส่ในถุงรวมกันและ ใส่ผัก ปรุงพริก ปรุงเครื่องปรุงต่างๆให้เรียบร้อย และใช้หนังยางรัด รัดให้แน่นๆ เขย่าๆไปมา ให้ผสมให้เข้ากันเหมือนการเราจะกินขนมเส้นปกตินั้นแหละ  แต่ที่สำคัญเลย เราไม่ได้ใช้ชาม จาน หรือภาชนะใดๆ มาใส่ขนมเส้นอันนี้   แต่เราใช้วิธี  ใช้ปากกัดมุมถุงที่แหลมๆ ให้เป็นรู แล้วก็ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย 555  มันเป็นการกินขนมเส้น(จีน) อีกวิธีหนึ่งที่ เด็กๆภาคเหนือในยุคนั้น ต้องยกนิ้วให้และ มีความฟินเกินร้อย

มันไม่ได้เป็นวิธีการที่ใช้สมอง สรรสร้างวิธีการกินอย่างพิศดารอะไรหรอกครับ  เพียงแต่จริงๆแล้ว มันคือ วิถีการใช้ชีวิตของเด็กๆ(ถึงวัยรุ่น)ในยุคนั้น ที่การจะหาขนมเส้นกิน หลังเลิกเรียนนั้น อาจจะไม่มีที่ว่างพอสำหรับนั่งกิน จึงใช้วิธีการซื้อใส่ถุงและกินด้วยวิธีนี้  แต่กลายเป็นว่า มันอร่อยดีแฮะ และได้รสชาติ รวมถึงเน้นการพกพาสะดวก ไม่ต้องมีจานชาม ช้อน อะไรให้วุ่นวาย กินเสร็จก็ทิ้งถุง จบ. 555  ง่ายดีไหมละ

สำหรับใครอยากลอง ก็สามารถทำตามได้เลยนะครับ  ไม่มีใครไปจดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด  แต่แนะนำไว้นิดหนึ่งครับ  ขนมเส้นกัดตูดชนิดนี้  มักต้องเป็นน้ำขนมจีน ที่เป็น  น้ำต้ม หรือ น้ำหมู หรือ น้ำเงี้ยว  เป็นหลัก  เราจะไม่มีใครเอา ขนมจีนน้ำยา  ขนมจีนน้ำยาป่า ฯลฯ มาทำแบบนี้    หรือใครจะบุกเบิกแนวทางใหม่ เราก็ไม่ว่ากันครับ อิอิ.